Φωτογραφία: Κατερίνα Τσουκαλά
Τι είναι αυτά τα “πράγματα “ωραία” που συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα στην πόλη του Ηρακλείου; Πού βρισκόμαστε; Στα 1967 γυρίσαμε μέσα από κάποια χρονομηχανή και δεν το πήραμε χαμπάρι;
Λοιπόν αυτές οι αθλιότητες των τελευταίων ημερών…
… με τα ΜΑΤ να μπουκάρουν στον “Ευαγγελισμό” για να λήξουν κατά τύχη λίγα 24ωρα πριν τις δημοτικές εκλογές, μετά από 21 χρόνια, μια κατάληψη που πάντως έσωσε το ιστορικό κτίσμα, χωρίς να μας λένε με ποιου αίτημα εισέβαλε η αστυνομία σε χώρο που προφυλάσσεται από το πανεπιστημιακό άσυλο…
…μια κατάληψη που, ας μην το προσπερνάμε, αν και 21 χρόνια εκεί, δεν βρήκε η αστυνομία τίποτα για να προβοκάρει τους νέους και τις νέες, δηλαδή αυτά που βρίσκει ή “φυτεύει”, ναρκωτικά, όπλα και ό,τι άλλο. Ρόπαλα μόνο είπε, δηλαδή ξύλα, δηλαδή τι, είναι παράνομο το ξύλο (όχι το ξυλοφόρτωμα, για να μην μπερδευόμαστε, λόγω και των ημερών)…
…να έχουν κρατούμενο επί ώρες έναν νεαρό με κινητικά προβλήματα, τραυματισμένο από την “αναίμακτη”, όπως είπαν, επιχείρηση
….με τους πάνοπλους ΜΑΤατζήδες να κυκλοφορούν σε όλη την πόλη και να πετούν χημικά ανάμεσα στο πλήθος…
…να χτυπούν τα πόδια τρέχοντας για να τρομάξει ο κόσμος…
…και να απειλούν να πετάξουν χημικά μέσα σε ένα μικρό χώρο, στον Τηγανίτη, όπου μαζεύτηκαν νέοι για τη συνέλευσή τους…
… να απειλούν με τη μεταφορά στο Ηράκλειο της Αντιτρομοκρατικής για να “αποκαλύψει” τον Τηγανίτη…
Όλα αυτά λοιπόν μοιάζουν και έχουν τη σφραγίδα ενός αστυνομοκρατούμενου “δοβλετιού”. Είναι πρωτοφανές, αλλά σε προεκλογική περίοδο τόση αστυνομία στους δρόμους, σε μια ήσυχη εκστρατεία, είχαμε να δούμε δεκαετίες.
Και μάλλον όλο αυτό το σκηνικό του σιδερόφραχτου, αυταρχικού και ασύδοτου κράτους γίνεται χάριν του ενός και μοναδικού: του στρατηγού και πρώην αρχηγού της ΕΛΑΣ που βάλθηκε να μας βάλει σε ανάλογο με τις δικές του αντιλήψεις κλίμα… Για να αποδείξει ότι το σύνθημα του “τα λύνει όλα”, ή κάτι τέτοιο, ισχύει…
Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν είναι αύριο και δήμαρχος της πόλης ο “στρατηγός”…
Αστυνομοκρατία ως πρόβα τζενεράλε…
Candiot
ΥΓ: Κάντε κι άλλα… Μόνο υπέρ του “αγαπητού αρχηγού” δε λειτουργούν όλα αυτά, αλλά πού να το καταλάβει ένα κράτος με τα χημικά και τα ρόπαλα στο χέρι…
